همکاری با برترین‌های صنعت در دنیا
شرکت «آترا حرارت‌سازان» نزدیک به ۱۵ سال است که در زمینۀ ساخت انواع کوره و آون‌های صنعتی و آزمایشگاهی و نیز خطوط عملیات حرارتی فعالیت می‌کند. مدیران این شرکت پیش از این، علاوه بر کوره، سال‌ها در زمینۀ نسوز کوره نیز فعالیت کرده‌اند. گروه صنعتی آترا، ایزو 9001 دارد و اکنون در سولۀ 20هزار متری فعالیت می‌کند.
هر صنعتی که سراغش بروید، بخش حرارت دارد
مهندس بهرام جمشیدی، مدیرعامل شرکت آترا حرارت‌سازان، دربارۀ این شرکت گفت: «ما یک شرکت آترا حرارت‌سازان و یک گروه صنعتی آترا داریم. آترا حرارت‌سازان دانش‌بنیان است. این نام، مخفف نام آرمان توانای راه آریا است. در حال حاضر آترا حرارت‌سازان فروش ندارد و تمام تولیدات را به گروه صنعتی آترا منتقل کرده است.»
وی دربارۀ محصولات این شرکت بیان کرد: «می‌توان گفت سخت‌ترین شاخۀ ماشین‌سازی، شاخۀ حرارت است. چون هرچه که می‌سازید در وضعیت انبساط قرار می‌گیرد و بزرگ می‌شود. کوره و خشک‌کن (آون) و خطوط عملیات حرارتی محصولاتی است که ما تولید می‌کنیم. طیف این محصولات از سطح آزمایشگاهی تا صنعتی و از دمای 30 تا 1800 درجه سانتی‌گراد است. البته در صنعت فولاد کوره‌هایی به‌نام قوس الکتریکی و اینداکشن هم وجود دارند که تولیدشان در توانایی ما نیست.»
وی افزود: «هر صنعتی که شما سراغش بروید یک قسمت حرارت دارد. برای مثال در صنعت فولاد، آلومینیوم، طلا و دندان‌سازی بخش حرارتی وجود دارد. البته برخی از کوره‌ها برای کارهای ساده استفاده می‌شود و کارشان در حد خشک‌کردن رنگ است. مثلاً میزی که شما استفاده می‌کنید داخل کوره حرارت دیده است. اما برخی از کوره‌ها فرآیندهای خاص یک محصول را از صفر تا صد انجام می‌دهند تا محصول نهایی قابلیت‌هایی خاص داشته باشد. در صنعت آلومینیوم ما می‌توانیم تمام کوره‌هایی را که برای صفر تا صد کار به آن‌ها نیاز است تولید کنیم.»
با شاخص‌های هر صنعت همکاری داریم
مهندس جمشیدی دربارۀ کاربرد کوره‌ها گفت: «صدها مدل عملیات حرارتی داریم و به‌همین دلیل کاربرد کوره‌ها متفاوت است. برای مثال در صنعت آلومینیوم عملیات حرارتی سلوشن، عملیات حرارتی ایجینگ و عملیات حرارتی هموژنالزیم داریم. هرکدام از این عملیات‌ها به یک کوره نیاز دارند. یعنی یک نفر کورۀ ذوب آلومینیوم می‌خرد، یکی در کار پروفیل است و عملیات حرارتی ایجینگ می‌خواهد و کورۀ ایجینگ می‌خرد و دیگری در کار تسمه و تسمۀ آلومینیومی است و کورۀ هموژنایزر می‌خرد.»
وی دربارۀ همکاری با سایر شرکت‌ها بیان کرد: «ما در دنیا دو غول در صنعت فولاد داریم: یکی اس‌ام‌اس گروپ و یکی هم دنیلی. ما به دنیلی دستگاه دادیم و شعبۀ ایران‌دنیلی را تجهیز کردیم. البته سیاست این شرکت هم این است که اگر در کشوری کارخانه‌ای تأسیس می‌کند، شرکت‌هایی را که بهترین و باکیفیت‌ترین محصولات را تولید می‌کنند پیدا کند و با آن‌ها کار کند.
علاوه بر این، با گروه مپنا که خود شامل چندین شرکت است همکاری داریم و یکی از مشتریان شاخص ماست. در صنایع خودروسازی نیز با کروز، ایران‌خودرو و سایپا کار کرده‌ایم. در صنعت آلومینیوم، شرکت مهسان پروفیل و بهمن پروفیل شرکت‌های شاخصی هستند که به آن‌ها دستگاه داده‌ایم. در صنعت پتروشیمی با پتروشیمی باختر همکاری داشته‌ایم و خطوط عملیات حرارتی لرستان را راه انداختیم.»
وی افزود: «در صنعت تجهیزات آزمایشگاهی، دیرتر وارد شدیم. البته صادرات تک داشته‌ایم و برای مثال دستگاه‌های سنگین در عراق نصب کردیم.»
نبود سیستم امنیتی برای انتقال پول، از مشکلات اصلی است
مدیرعامل آترا حرارت‌سازان در ادامۀ صحبت‌هایش به مبحث صادرات پرداخت و گفت: «ما به کشورهای منطقه مثل ترکیه، عراق و کویت محصول صادر کرده‌ایم و البته تمام آن‌ها واسطه‌ای بوده است. دلیل واسطه‌ای‌بودن این است که ما تحریم هستیم و در انتقال پول مشکل داریم. در حال حاضر نیز دو کورۀ ذوب 200 کیلوگرمی سفارش گرفته‌ایم که به کانادا بفرستیم.»
وی افزود: «برای دریافت مدرک سی‌ای برند آترا اقدام کرده‌ایم و آن را خارج از ایران ثبت کرده‌ایم تا بتوانیم به شاخص‌هایی برسیم و براساس آن به شکل روتین دستگاه‌هایی صادر کنیم. البته فعلاً نمی‌خواهیم در پروژه‌های سنگین صادراتی فعالیت کنیم چون نمی‌توانیم نیاز داخل را پاسخگو باشیم.»
مهندس جمشیدی دربارۀ مزیت محصولات شرکت آترا حرارت‌سازان بیان کرد: «یکی از دوستان من که در چین تحصیل کرده و آنجا کار می‌کند محصول ما را در سطح آزمایشگاهی و صنعتی کوچک با محصول مشابه چینی مقایسه کرده و آنچه از این مقایسه برآمد این بود که قیمت محصول ما نصف قیمت محصول چین است. این در حالی است که کیفیت ما نزدیک به اروپا است.»
او در پایان صحبت‌هایش به مشکلاتی که این شرکت در راه تولید دارد اشاره کرد و گفت: «نبود ثبات اقتصادی و نبود سیستم امنیتی برای انتقال پول از مشکلات اصلی است. برخی از اجناس در داخل ایران تولید نمی‌شوند و ما باید به افراد پول بدهیم تا اجناس موردنیاز را برای ما از خارج بخرند. این کار غیررسمی انجام می‌شود و درواقع هیچ قراردادی با فرد بسته نمی‌شود. برای همین این احتمال وجود دارد که فرد پول را بگیرد و جنس را تحویل ندهد. علت این مشکل به تحریم‌ها و سیستم مالی ما برمی‌گردد.
مشکل دیگر اینکه تیم فنی ما محدود است و ناچار باید پروژه‌ها را ترتیب‌بندی کنیم. البته برنامه‌مان این است قراردادهای صادراتی ببندیم و افرادی را به تیم مهندسی اضافه کنیم تا صادرات را هم پوشش بدهیم.»